Już około 1912 roku francuska grupa rozrywkowa Pathé-Frérès stała się liderem nie tylko w branży nagrań muzycznych, ale także w branży kinowej – podobno do tego czasu odpowiadała za około połowę światowej sprzedaży 35 mm. sprzęt filmowy. Mieli również ogromny katalog filmów rozrywkowych i udoskonalili pomysłową metodę barwienia filmów poprzez barwienie chemiczne lub barwienie oraz bardzo sprytny proces kolorowania szablonów. Oczywiście jakaś błyskotliwa iskra w centrali Pathé w Vincennes zauważyła sposób na wykorzystanie niektórych materiałów z poprzedniego katalogu i utrzymanie w pracy tych działów przetwarzania, tonowania i kolorowania szablonów.

Sztuczka była małą ręczną przeglądarką przezroczy - wczesne były wykonane z pewnego rodzaju taniego materiału twardego (znanego po francusku jako bouilli - co oznacza gotowaną skórę?, ale być może gotowaną tekturę), późniejsze wersje były z brązowego bakelitu i czarnej blachy ocynowanej . Nazwa produktu została natychmiast wymyślona (i opatentowana!) jako Pathéorama. Trudno jest datować pierwsze produkty, na pewno na początku lat 20. pojawiły się reklamy we francuskiej prasie popularnej i czasopismach. Myślę, że jeden z moich przykładów ma datę patentową w 1922 roku. Urządzenia używały filmu kinowego 35 mm (użyto taśmy bezpiecznej, niepłomieniowej), z obrazami i tytułami. Folia miała jednak odcięty jeden zestaw perforacji, co ponownie umożliwiło jej opatentowanie, zapewniając „wyłączność”, która wydawała się towarzyszyć większości produktów Pathé.



Pokrywa wizjera otwiera się, aby umożliwić nawleczenie taśmy filmowej, która jest przenoszona przez wizjer za pomocą małego pokrętła na zewnątrz. W rzeczywistości jest wystarczająco dużo miejsca, aby pomieścić kilka dodatkowych taśm filmowych.


Przeglądarka Pathéorama z otwartą pokrywą


Przeglądarka Pathéorama na rynek brytyjski w pudełku prezentacyjnym z taśmami filmowymi zatytułowanymi w języku angielskim


Powyższa przeglądarka z otwartą pokrywą



Późniejsza (być może powojenna?) przeglądarka bakelitowa Pathéorama, która teraz pobiera pełnowymiarowe taśmy filmowe 35 mm, a nawet slajdy 5 x 5


Strona późniejszej bakelitowej broszury instruktażowej Pathéorama

Jakiś czas później ponownie wprowadzono widza Pathéorama; ładnie wykończony czarnym bakelitem, miał z tyłu regulowane lustro, aby uzyskać jak najlepsze oświetlenie; oryginalne 30 mm (przycięto jedną krawędź perforacji), a teraz można użyć zwykłych taśm filmowych 35 mm, ale także tego, co znamy teraz jako kolorowe slajdy 35 mm - 5 x 5 slajdów. Sądząc po zdjęciach w instrukcji obsługi (niestety niedatowanej) domyślam się, że ten gadżet jest zdecydowanie powojenny, prawdopodobnie z lat pięćdziesiątych.


Ogłoszenie w czasopiśmie dom Pathé-Baby z sierpnia/września 1932 r. „Le Cinema Chez Soi”

THE PATHÉORAMA (1923) - (Ten mały artykuł jest przetłumaczony z francuskiej książki)
---------------------------------------------

Idea Pathéoramy wywodzi się trochę z kuchni klasy średniej; sztuka adaptowania resztek! Zasadą było zmontowanie nieruchomych kadrów, pobranych z dawno zapomnianych wydań filmowych, i zamontowanie ich w kolejności na około metrowym filmie 35mm (bez płomienia iz odciętym jednym rzędem perforacji).

Pozostało tylko zaprojektować małą przeglądarkę prasowanej karty (papier mache ), oferować uroczą zabawkę, w dobrej cenie i… opłacalną. Widz sprzedał za 10F i filmy 5F. Z biegiem lat, jak można się było spodziewać po sprytnych metodach dobrze zarządzanego domu Pathé, produkt został ulepszony. Pojawiło się kilka wersji widza: - po wciśniętym kartoniku pojawiły się metalowe lamówki, potem bakelit.

Z tym ostatnim modelem uruchomiono bardzo prosty mały projektor, do którego wkłada się widza. Podobnie jak w przypadku Pathé-Baby, katalog Pathéorama (około 350 tytułów) zawierał wiadomości, wiele filmów dokumentalnych, nieuniknione „Życie Jezusa”, kilka bajek i kilka filmów fabularnych z lat dwudziestych, niektóre kolorowe szablony. Kto może odgadnąć godziny ucieczki, które zapewniły te magiczne okna całemu pokoleniu dzieci?

(Jean-Claude Eyraud; „Sto lat Pathé”)

Uwagi:

(W rzeczywistości mały projektor „Cocorico” z blachy ocynowanej został również zaprojektowany, aby przyjąć całkowicie metalową przeglądarkę Pathéorama. Pierwotne napięcie sieciowe (głównie 110 woltów we Francji), lampa wynosiła 50 watów, późniejsze modele miały oświetlenie 100 watów. Lepszy obiektyw Powojenna Bakelitowa widz Pathéorama akceptowała albo klisze Pathé 30 mm, albo standardowe klisze 35 mm o pełnej szerokości, posiadał także zmienne maskowanie i lustro poprawiające zbieranie światła). - gln



Projektor Pathé Cocorico 1924

Wraz z sukcesem różnych typów przeglądarek do filmów Pathéorama, zaprojektowanie małego projektora z blachy ocynowanej, który mógłby pomieścić jednego z przeglądarek Pathéorama i stworzyć przyzwoity obraz, było prostym zadaniem. Z lampą typu 100b (może 100 watów) te małe projektory sprzedawane są za 150 franków francuskich lub 190 franków francuskich z lepszym obiektywem.


Francuska ulotka sprzedażowa prawdopodobnie z lat 20. (dzięki uprzejmości Brian Giles)

PATHÉORAMA FILMY



Początkowe taśmy filmowe były w rzeczywistości standardową folią 35 mm, ale z odciętą jedną krawędzią perforacji - ta unikalna cecha umożliwiła Pathe opatentowanie tego formatu.
Krawędzie taśm filmowych są oznaczone Pathé Cinema Paris Safety Film. Przykłady, które sprawdziłem, zawierają do około 36 obrazów plus tytuły początkowe i „Fin” lub „The End”. Później, gdy wprowadzono większą, czarną bakelitową przeglądarkę przezroczy Pathéorama, zaakceptowano również standardowe taśmy filmowe 35 mm.

Duża liczba taśm filmowych Pathéorama została wydana prawdopodobnie przed pierwszą wojną światową. Większość tytułów, które mam w swojej kolekcji, ma tytuły francuskie - zastanawiam się, czy były one kiedyś sprzedawane w Wielkiej Brytanii, a nawet w innych krajach anglojęzycznych, na pewno do tej pory mam kilka tytułów w języku angielskim. Naturalnie, mając do dyspozycji ogromny katalog filmów 35 mm, Pathé z łatwością mógł przetworzyć cały ten materiał, tworząc wiele pasków filmów podróżniczych, interesujących i animowanych. Wydaje mi się, że taśmy filmowe z podróży byłyby idealnym produktem dla branży turystycznej - od lat 20. XX wieku rejsy stały się modą dla wyższych klas, bez wątpienia bogaci mogliby wrócić z widzem (może również z projektorem) i sprytnym pudełkiem pamiątkowe taśmy filmowe.